Memahami Keputusan Mahkamah Rayuan Mengiktiraf Orang Yang Berpenyakit Mental – Satu Perspektif

Keputusan panel hakim Mahkamah Rayuan berhubung isu orang lelaki yang berpakaian perempuan baru-baru ini amat mengejutkan ramai kita.

Panel hakim yang bersidang memutuskan bahawa Seksyen 66 Enakmen Jenayah Syariah (Negeri Sembilan) 1992 yang memperuntukkan hukuman ke atas lelaki Islam berpakaian wanita bercanggah dengan perlembagaan – dengan itu mengisytiharkan Seksyen 66 sebagai terbatal.

Pertamanya mari kita faham apa isu yang dibicarakan. (Saya tidak mengguna pendekatan hukum syariah)

1. Hak Asasi Manusia

2. Lelaki yang berpakaian perempuan

Hak Asasi Manusia sememangnya terpelihara dalam Perlembagaan Persekutuan. Kebebasan Asasi (Fundamental Rights) ini memang disebut dalam Bahagian II Perlembagaan Persekutuan. Namun ianya tidak memberi hak kepada orang yang sakit gila untuk mengamuk membunuh orang.

Orang gila hendaklah diberikan rawatan dengan sempurnanya supaya pesakit mental ini tidak menganggu ketenteraman awam.

Perkara kedua yang ingin dibicara ialah “lelaki perpakaian perempuan” – ianya merupakan suatu penyakit mental (mental disorder). Kepada pengamal perubatan mereka sudah pasti maklum dengan klasifikasi penyakit World Health Organisation (WHO) yang disebut sebagai ICD (International Classification of Diseases) yang kini dalam versi ICD-10. ICD ini merupakan rujukan asas diagnostik untuk epidemiologi, pengurusan kesihatan dan juga bagi tujuan klinikal.

Menurut ICD-10, lelaki yang berpakaian perempuan diklasifikasikan di bawah F64. Ia termasuk F64.0 – Transsexualism dan F64.1 – Dual-role transvestism … dalam bahasa mudahnya kita sebut PONDANlah … walaupun ada sedikit perbezaan antara kedua). Di bawah klasifikasi F64, F65 dan F66, terdapat pelbagai jenis lagi penyakit-penyakit mental berkaitan seksual sebegini.

Walaupun disepakati di kalangan pakar bahawa pesakit begini lazimnya sukar untuk diubati antaranya kerana keengganan mereka untuk berubah namun pesakit ini mesti diberi rawatan.

Mereka sepatutnya mendapatkan hak mereka untuk mendapat rawatan sempurna. Bukan kita menggalakkan lagi mereka semakin menggila.

Apabila mereka semakin menggila bertambahlah mereka tidak peduli akan penyakitnya itu.

Begitu juga dengan orang gila yang sakit mental jika kita biarkan mereka tanpa rawatan, orang gila ini boleh mengamuk mengganggu ketenteraman awam dan boleh mencedera dan membunuh orang awam.

Pembelaan hak ke atas orang berpenyakit mental ialah memberi rawatan yang sewajarnya.